Όταν οι υπόλοιποι την έπεφταν..

Ε ναι , αυτές οι ξάπλες στην παραλία , ειδικά όταν ξεκινάει να την "πέφτει"  ο ήλιος , είναι το κάτι άλλο.Βάζεις το ψάθινο καπελάκι, που είναι ότι πρέπει για αυτή τη δουλειά ,στη μούρη σου και αφήνεις το κορμί και το πνεύμα να ησυχάσουν.Όσοι είχαν μείνει ακόμα στην παραλία έκαναν και αυτοί το ίδιο,οπότε επικρατούσε απόλυτη ησυχία .Λες και είχαν πάρει όλοι υπνωτικά και μάλιστα ταυτόχρονα.Σσσσσουτ!!!!Μην ξυπνήσω και κανέναν,δε λέει.Μόνο η θάλασσα και τα κλίκ της φωτογραφικής ακούγονταν.Ένα κλικ εδώ..

ένα κλικ στη θέα που έχω προς θάλασσα μεριά,

άλλο ένα στην άμμο απο κάτω μου,

ένα στα σπίτια απέναντι,

 και ένα σε αυτό το θαμνάκι,που ήταν λίγο πιο δίπλα και το "έψησα" να φωτογραφηθεί για μένα ,τάζοντάς του οτι θα το κάνω να φαίνεται μεγάλο.Έτσι λοιπόν,όταν οι υπόλοιποι την έπεφταν,το άγρυπνο μάτι του φωτογράφου ήταν γαρίδα,μετά απο λίγο βέβαια γλάρωσε και το έπιασε μια σπαρίλα,αλλά τι να κάνουμε;στην παραλία συμβαίνουν και αυτά!