Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Καλή χρονιά

                                             Καλή χρονιά και καλά μυαλά,με υγεία.

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Στενή Εύβοιας

Ταμπέλες σου δίνουν πληροφορίες για δυο μονοπάτια,το ένα καταλήγει σε υψόμετρο 1150 και το άλλο 1420 περίπου 

Στο δρόμο σου περνάς ποταμάκια,

και στενά περάσματα


Σημάδια στις πέτρες για να μη χάνεις το μονοπάτι.
                                                       Η Δίρφη είναι  εδώ.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Σπηλιά Νταβέλη







για τη σπηλιά του Νταβέλη στην Πεντέλη έχουν ακουστεί πάρα πολλά,η αλήθεια είναι οτι ένιωσα λίγο περίεργα όταν ήμουν μέσα(λόγω της επιβλητικότητας του χώρου).Μόλις βγήκα,βέβαια,έξω και χάζευα τη θέα προς Αθήνα,το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό,είναι ότι οι μεγαλύτεροι λήσταρχοι κυκλοφορούν εκεί κάτω χωρίς κανένας να τους αγγίζει.....

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Σούρουπο

Το φως του φεγγαριού,κατά τη διάρκεια της νύχτας,είναι αυτό που σου δείχνει το δρόμο και που σου γεννά επίσης και ένα συνδιασμό συναισθημάτων.Αυτό το αεροπλάνο,με την γραμμή που "άφησε" πετώντας δίπλα του,μου φάνηκε ότι ήθελε να υπογράμισει τη σπουδαιότητα του φεγγαρόφωτος.Κάτι,βέβαια,που έχει ξεχαστεί σε μας που ζούμε σε πόλη,

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Του βουνού και του λόγγου

Δασικοί δρόμοι υπάρχουν πάρα πολλοί,μακάρι να είχα τη δυνατότητα να τους γυρίσω όλους.Πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον......!

Επειδή σε αυτές τις ραχούλες κυκλοφορούν ελέυθερες αγελάδες,ο γελαδάρης (ή κάουμποης) έχει τοποθετήσει "παλούκια",πολύ κοντά το ένα με το άλλο,ώστε να περιορίσει το χώρο που βόσκουν οι αγελάδες του.Έτσι δεν χρειάζεται καν μαντρί.Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο το έχει καταφέρει αυτό...

Ανεβαίνοντας προς την κορυφή

Αυτοί οι σωλήνες καταλήγουν σε ποτίστρες

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Το σπίτι της Χάιντι

Σε αυτό το σπιτάκι,μετά την άνοιξη και περίπου μέχρι τέλη σεπτέμβρη,μένει ένας βοσκός με τα πρόβατα του.Τα τσοπανόσκυλα εκεί,είναι τόσο αγριεμένα που δεν τολμάς να τα πλησιάσεις ούτε για πλάκα.Το χειμώνα δε,μεταφέρει το κοπάδι κάπου στα Μέγαρα,για ξεχειμώνιασμα(όπως έλεγε και η γιαγιά μ.)
(και αυτή η φώτο στα Βαρδούσια όρη)

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Θέα από ψηλά

Είναι πολύ όμορφα να βρίσκεσαι σε αυτές τις κορυφές,η θέα είναι μοναδική,

στις κορυφές της σαράνταινας,που λέγεται οτι ονομάστηκε έτσι,όταν στις παγωμένες πλαγιές της,σαράντα άτομα που γύριζαν απο γάμο(με τα πόδια φυσικά),πέθαναν από το κρύο.Οι γεροντότεροι έλεγαν πως άκουγαν τα τραγούδια τους,ακόμα και μετά το χαμό τους....
Ο παγωμένος αέρας δεν σταματάει ποτέ να φυσάει, και η πυκνή ομίχλη είναι το πιο συνηθισμένο πανωφόρι της,όχι όμως σε αυτές τις φωτογραφίες

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Αχελώος

Λόγω της καλοκαιρίας που είχε το σαββατοκύριακο,θυμήθηκα το καλοκαίρι,που βρεθήκαμε για βουτιές
εδώ,

 Εκτός απο τα φιλαράκια που είμαστε εκεί,το νερό το καταφχαριστήθηκε και ο τετράποδος φίλος μας,
ο οποίος βούταγε μαζί μου απο αυτή την εξέδρα,φοβούμενος μη τυχόν και πνιγώ.

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Μετά τη βροχή

Μία βόλτα μετά τη βροχή και συνάντησα αυτά τα πανέμορφα μανιτάρια,

είχαν φυτρώσει πάνω σε ένα πεσμένο κορμό ελατου.

Αυτό μάλλον ήθελε παρέα

και τούτο το είχε ρίξει η βροχή.

 Μια σαλαμάνδρα βγήκε για περίπατο.

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

"Ανταριασμένος"ουρανός

 Ο δρόμος συνεχίζει εδώ.
Η αντάρα είναι μετεωρολογικό φαινόμενο κατά το οποίο μεγάλη μάζα υδρατμών που έχει κατέβει πολύ κοντά στο έδαφος περιορίζει την όρατοτητα,αλλιώς ομίχλη-καταχνιά-θολούρα.
Μάλλον αυτό εννοούσαν οι γαλάτες εκφράζοντας το φόβο τους οτι θα πέσει ο ουρανός να τους πλακώσει ε:

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Ερείπια

Εδώ ο χρόνος και η εγκατάλειψη έκαναν την εμφάνιση τους...


Απλά και όμορφα


Και μέσα στα χαλάσματα είδα κάποιον γνωστό(στην αφίσσα).Ωστέ εδώ κρύβεται,και δεν εμφανίζεται πουθενά.(επειδή μπορεί να μην είναι ευδιάκριτη η αφίσσα,είναι ο κωστάκης )