 |
| Στο δρόμο-κατσικόδρομο για την παραλία,που περισσότερο μονοπάτι ήταν,συναντήσαμε μια στάνη με κατσίκια.Αφού μας τσεκάρανε, |
 |
| μας γύρισαν επιδεικτικά τα οπίσθιά τους και απομακρύνθηκαν,άλλα προς τα 'δω και άλλα προς τα 'κει. |
 |
| Ένα λοξοδρόμησε προς τα πάνω.Μάλλον ήθελε να βλέπει τα υπόλοιπα αφ'υψηλού. |
 |
| Κάπως έτσι ήταν η περισσότερη διαδρομή,με ελιες,πεζούλες και αφημένα καρότσια για την επόμενη σοδιά. |
 |
| Μετά απο κάμποση ώρα,βρισκόμαστε στην τελική ευθεία,μάλλον,για την παραλία που είχαμε ακούσει απο τους ντόπιους το προήγουμενο βράδυ. |
 |
| Όντως.έτσι ήταν.Μετά την ευθεία φάνηκε αυτός ο ορμίσκος με τα πεντακάθαρα νερά.Άξιζε τον κόπο και τον ιδρώτα που χύσαμε. |
σε πιστεύω , σε πιστεύω , αφού μέχρι να φτάσω στην τελευταία photo ίδρωσα απο την αγωνία...και βεβαίως άμα την αποκάλυψη της παραλίας ...τρομερό !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι. Αν δεν ιδρώσεις στο δρόμο, πώς θα απολαύσεις το νερό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυτρωτική η βουτιά σε αυτές τις περιπτώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή