Και κάτι που είδα σ'ένα μπαράκι...

Τσιπουράκι,μεζεδάκι κανείς;



Έχει και ελεύθερο τραπέζι.
εδώ



Ο τελευταίος την πόρτα,παρακαλώ!

θενκς!

Που πήγε ο ήλιος;

Εδώ

και εδώ.Που να πάει;

Πρίν απο το χιόνι

Τα γελάδια

και τα πρόβατα έβοσκαν αμέριμνα,

οι φτέρες αρχίζουν και κιτρινίζουν,

Ωσπου τα σύννεφα πυκνώσαν και φουντώσαν με απειλητικές διαθέσεις.....

Τα πρώτα χιόνια

Ομίχλη

Οι πρώτες χειμωνιάτικες ομίχλες ήρθαν.. 

καθώς επίσης και τα πρώτα χιόνια στις κορφές.

Το δάσος με τον τρόπο του.....

Ένα μεγάλο 'σβού',σε όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα τελευταία,στα εργασιακομισθολογικά και ένα σωρό άλλα.Το λέει και το δάσος με τον τρόπο του.....

Τώρα για αυτό τι να πω.....!!!

Στο τέλος όποιος αντέξει....είδωμεν.

Στα ταμπούρια Νο2

Προς το δεύτερο υψομετρικό,

έχουμε απέναντι μας το καταφύγιο της Οξυάς,εδώ.

εδώ ,το δέυτερο υψομετρικό

και συνεχίζουμε προς το τρίτο και τελευταίο.

Φτάνοντας στο τρίτο,

ξεκινάει και το κατέβασμα σε χαμηλότερο υψόμετρο.Η διαδρομή(ακολουθεί τις διακεκομένες γραμμές που χωρίζουν Δυτική με Στερεά), "τερματίζει" στο τελείωμα των ελάτων που φαίνονται στο βάθος της φωτογραφίας,όπου και βγαίνεις σε δρόμο που οδηγεί στο χωριό.Διάρκεια,περίπου,τέσσερις ώρες,με χαλαρή διάθεση και αργό περπάτημα.

Στα ταμπούρια Νο1

Αφετηρία κάπου πίσω απο τις οξυές και ανηφορίζουμε,

προς τα ταμπούρια και τα υψομετρικά.



Στο πρώτο υψομετρικό,



χαζεύουμε τη θέα

και αναρωτιόμαστε πώς στέκονται όρθιες και για τόσα χρόνια αυτές οι πλάκες.

Συνεχίζουμε την πορεία για το δεύτερο υψομετρικό....